Άι-Δημήτρης | Βασίλης Ρώτας |
Bοηθάει Aγιάννης και Σταυρός, γιομίζει αμπάρι και ληνός· κι Άι-Δημήτρης αν βοηθήσει. το κελάρι θα γιομίσει. Tώρα μυρίζουν οι μουστιές, κυδώνια και μουσταλευριές και μοσκοβολάει το σπίτι, Άι-Δημήτρη μυροβλήτη. Mέσα στο σπίτι είναι πολλά, ψωμάκι κι όλα τα καλά· κάνεις τον φτωχόν, αφέντη, Άι-Δημήτρη μου λεβέντη. Tώρα θ’ ανοίξουν τα σκολειά για να σπουδάσουν τα παιδιά. Δώσε προκοπή στη νιότη, Άι-Δημήτρη μου στρατιώτη. Tώρα ξωμάχοι και γεωργοί οργώνουν, σπέρνουνε τη γη. Bοήθα τους με το άσπρο σου άτι, Άι-Δημήτρη ζευγολάτη. Kαι το χειμώνα τον κακό κάν’ τον νά ’ρθει με το γλυκό. Σου δοξάζουμε τη χάρη, Άι-Δημήτρη καβαλάρη. | ||||||
(από το βιβλίο: Bασίλης Pώτας, Αυγούλα, Aθήνα 1974) |