Το Σάββατο του Λαζάρου ή την παραμονή, από Καλαντιστές που ονομάζονται Λάζαροι ή «τα Λάζαρα» όπως ονομάζονται σε πολλές περιοχές αρχίζουν τα κάλαντα του Λαζάρου Κάθε Κυριακή των Βαΐων στο Δημοτικό Διαμέρισμα Παπαγιάννης, οι κοπέλες του χωριού σε ομάδες (ανάλογα με την παρέα και την γειτονιά) επισκέπτονται κάθε σπίτι τραγουδώντας και χορεύοντας παραδοσιακές μελωδίες. Οι κοπέλες κρατούν μαζί τους ένα ψάθινο καλάθι στολισμένο με φρέσκα ανοιξιάτικα λουλούδια. Στο καλάθι τοποθετούν τα αυγά που τους προσφέρουν οι νοικοκύρηδες. Στο παρελθόν εκτός από αυγά προσφέρονταν αλεύρι και φασόλια, τα οποία και οι κοπέλες μαγείρευαν το ίδιο βράδυ. Το μαγείρεμα ακολουθούσε μικρό γλέντι με τραγούδια και χορούς. Με αφορμή λοιπόν αυτό το έθιμο θα ξεκινήσουμε και εμείς τον «καφέ αυτής της εβδομάδας». Κυριακή των Βαίων και θα πούμε τα κάλαντα με καλαθάκια τα οποία έχουμε φτιάξει μόνοι μας.
Ήρθε ο Λάζαρος
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν και τα Βάγια
ήρθε και η Κυριακή που τρων τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι
Ήρθε η μάνα σου από την Πόλη
Σου ‘φερε χαρτί και καλαμάρι.
Γράψε Θόδωρε, γράψε Δημήτρη
Γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι.
Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε
Οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε
Καλό Πάσχα να σας ευχηθούνε.
Πηγή Βαλάση Ζωή, Παπαρούνα Κόκκινη, Λαϊκά τραγουδάκια για παιδιά, εκδ Κέδρος
