"Λόγια καρδιάς" από τον συγγραφέα Βαγγέλλη Ηλιόπουλο

"Ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Οι γονείς του, έλληνες της διασποράς, μεγάλωσαν στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο της Αιγύπτου με καταγωγή από την Πάτρα και την Κρήτη, και από την Ικαρία και την Κύπρο. Οι φήμες λοιπόν ότι στις φλέβες του ρέει Μεσόγειος μάλλον αληθεύουν. Μεγάλωσε σε έναν μαγικό κήπο στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Σήμερα, με τη γυναίκα του και τα δυο παιδία τους, ζουν μεταξύ Παιανίας Αττικής και Άκολης Αιγιάλειας. Σπούδασε Παιδαγωγικά και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ).Από το 1984 εργάζεται στην πρωτοβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση.Το 1995 εκδόθηκε “Η περιπέτεια της ζαρωμένης κάλτσας»(Εκδόσεις Δελφίνι), το πρώτο του βιβλίο για παιδιά.Το 1997 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ο Τριγωνοψαρούλης» (Εκδόσεις Πατάκη). Το διαφορετικό ψάρι έγινε ο πιο διάσημος έλληνας σύγχρονος λογοτεχνικός ήρωας. Πέρα από την Ελλάδα και την Κύπρο οι περιπέτειές του μεταφράστηκαν και κυκλοφόρησαν στην Κορέα και στην Κίνα, ενώ για την παρουσίασή του σε σχολεία και λογοτεχνικά φεστιβάλ έχουν μεταφραστεί στην Ιταλία, στη Βουλγαρία και στη Γερμανία. Από τότε ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος έχει γράψει πολλά βιβλία για παιδιά και νέους. Πολλά από αυτά κυκλοφορούν και σε άλλες χώρες όπως Ιρλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Σερβία, Μαλαισία, Κορέα και  Κίνα, στην οποία κυκλοφόρησαν και τα εφτά βιβλία του Τριγωνοψαρούλη. Το βιβλίο «Από Μικέλε προς Φώτη», το οποίο έγραψε σε συνεργασία με τον ιταλό συγγραφέα Λουτσάνο Κομίντα (1954 – 2011) και τη μεταφράστρια Βασιλική Νίκα, κυκλοφόρησε συγχρόνως σε Ελλάδα και Ιταλία, ενώ αργότερα στην Ισπανία (στα καταλανικά) και στην Γερμανία.*"

(*πηγή: ό.π.  http://www.vagelisiliopoulos.gr/bio.html)

 Συνέντευξη

Πώς αρχίσατε να γράφετε βιβλία;

«Από μικρός επινοούσα ιστορίες και τις έπαιζα με τους φίλους μου. Επίσης είχα μια γραφομηχανή κι έγραφα τις ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου. Πέρασαν λοιπόν τα χρόνια έγινα δάσκαλος κι έλεγα τις ιστορίες μου στους μαθητές μου. Κι όταν υπηρέτησα στο Πολεμικό Ναυτικό και βρέθηκα ατέλειωτες ώρες παρέα με έναν υπολογιστή αποφάσισα να γράψω αυτές τις ιστορίες. Πρώτη μια ερωτική ιστορία που έγραψα για την (αργότερα) γυναίκα μου. Αυτή ήταν και το πρώτο μου βιβλίο: Η Περιπέτεια της ζαρωμένης κάλτσας, 1995 Εκδόσεις Δελφίνι .»

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας, από τα βιβλία σας;

«Όλους τους ήρωές μου τους αγαπώ πολύ και δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω αφού πέρασα μαζί τους πολλές στιγμές απολαυστικής γραφής. Βέβαια ήρωες που υπάρχουν σε περισσότερα από ένα βιβλία μου ξεχωρίζουν. Ο Τριγωνοψαρούλης κι ο Βιβλιοπόντικας.»

Όταν ήσασταν στο σχολείο ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο; Τώρα που μεγαλώσατε;

«Ως παιδί αγαπούσα: μικρότερος «Την πεντάμορφη και το τέρας» και μεγαλύτερος το «Ο γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες» του Βερν. Και βέβαια αφού τότε δεν υπήρχαν πολλά βιβλία για παιδιά, αγάπησα κατευθείαν ήρωες από βιβλία για ενήλικες, όπως ο Μέλιος από το Ένα παιδί μετράει τα άστρα, του Μενέλαου Λουντέμη. 

Τώρα θαυμάζω δυο μικρούς και ζηλεύω δημιουργικά αυτούς που τους έγραψαν: Μικρός Πρίγκιπας και Πήτερ Παν. 

Με ποιους τρόπους ένα παιδί αγαπά ένα βιβλίο;

«Με έναν! Με πάθος. Ένα παιδί δεν μπορεί να προσποιηθεί, να πει ψέματα, να δείξει άλλο από αυτό που νιώθει. Άρα όταν λέει ότι αγαπά ένα βιβλίο αυτό είναι αληθινό και δυνατό. Και κανείς αγαπά τα βιβλία που αφήνουν αποτύπωμα στην ψυχή του και τον κάνουν καλύτερο.»

 

Αν δεν έχουμε λεφτά να πάρουμε ένα βιβλίο τι μπορούμε να κάνουμε;

«Υπάρχουν πολλές λύσεις γιατί όσα λεφτά και να έχουμε σίγουρα δεν μπορούμε να αγοράσουμε όλα τα βιβλία. Προτείνω: ο ένας να δανείζει τα βιβλία του στον άλλο και βέβαια να γίνετε μέλη σε δανειστικές βιβλιοθήκες και να έχετε δικαίωμα να δανείζεστε.»

Με ποιο τρόπο πρέπει να διαλέγουμε τα βιβλία που διαβάζουμε;

«Δύσκολη ερώτηση αλλά σημαντική. Εγώ πάντα προτείνω το «επιλέγω από 4 σημεία»

1.       Τίτλος

2.       Συγγραφέας / εικονογράφος/ Εκδότης

3.       Διαβάζουμε το οπισθόφυλλο

4.       Ανοίγουμε μια σελίδα στην τύχη, βλέπουμε τις εικόνες και διαβάζουμε το κείμενο της σελίδας

Αυτά τα 4 είναι ικανά να βοηθήσουν να καταλάβουμε αν θέλουμε να διαβάσουμε το βιβλίο ή όχι.»

 Το mamasecole 

ευχαριστεί 

τον κ. Ηλιόπουλο 

για την τιμή και την χαρά.

Παραμυθητικές αναγνώσεις

Αυτές οι αναγνώσεις αφορούν συναντήσεις του σαββατοκύριακου διαβάζοντας βιβλία τα οποία εκτός από συντροφιά μας, τα έχουμε και παρηγοριά μας.

Δι΄ ευχών των Αγίων

Φωτόπουλος  Δ., Φωτοπούλου Α., Χατζηθανάση- Σταμούλη Α.

Παιδικός Συναξαριστής

Ιανουάριος: ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, ο Άγιος Νεομάρτυρας Γεώργιος, ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ,η Οσία Ξένη και ο Όσιος Ξενοφώντας με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά τους.

Εκδόσεις Άθως

Κάποτε ριζώνουν και τα λόγια

Κάποτε ριζώνουν και τα λόγια Λαϊκό παραμύθι Μια φορά ήταν ένας βασιλιάς και είχε στο κεφάλι του ένα κερατάκι. Το είχε πολύ κρυφό, μα πώς να το κρύψει και από τον κουρέα του;   Κάθε φορά όμως που πήγαινε να του κόψει τα μαλλιά, ο βασιλιάς τον φοβέριζε να μην το πει σε κανένα, γιατί θα του πάρει το κεφάλι.   Άλλος κανένας δεν το ήξερε εκτός από τον κουρέα του βασιλιά.   Ο κουρέας δεν μπορούσε να βαστάξει το μυστικό, μα φοβόνταν πάλι. Τι να κάνει; Πού να το ειπεί;   Πήγε σ’ ένα πηγάδι, έσκυψε αποπάνω και φώναξε μ’ όλη του την καρδιά: Ο βασιλιάς έχει κερατάκι!   Ύστερα από λίγον καιρό το πηγάδι ξεράθηκε, και φύτρωσε μέσα του μια καλαμιά. Η καλαμιά μεγάλωσε και μια μέρα πέρναγεν ένας τσοπάνης, έκοψε την καλαμιά κι έκανε μια φλογέρα και την έπαιζε. Μα η φλογέρα έλεγε: Μπι, μπι, ο βασιλιάς έχει κερατάκι, ο βασιλιάς έχει κερατάκι!   Το άκουσεν ένας, το άκουσεν άλλος, το έμαθεν όλη η χώρα, έφτασε και στ’ αυτιά του βασιλιά.   Στέλνει ο βασιλιάς, φωνάζει τον κουρέα.   – Πού τον είπες αυτόν το λόγο; τον ρωτάει.   Ο καημένος ο κουρέας ορκιζόταν πως δεν το είπε σε κανένα. Μόνο μια φορά, λέει, δεν βάσταξα και πήγα και το είπα μέσα στο πηγάδι.   Φωνάζουν και τον τσοπάνη κι αυτός μαρτύρησε πως τη φλογέρα την έκαμε από ένα καλάμι που βγήκε μέσα στο πηγάδι. Έτσι φανερώθηκε πως κάποτε ριζώνουν και τα λόγια. (από το βιβλίο: Γ.Α. Μέγας, Ελληνικά Παραμύθια, A΄, Bιβλιοπωλείον της «Eστίας» I.Δ. Kολλάρου & Σιας A.E., 1994)